Szpital nowy. Na Barankach

Widok z okna szpitala na Barankach. Nie ma wątpliwości, że to gdzieś niedaleko Ełku 😉

Cóż za ironia!!! Stary szpital

Czyżby obecny właściciel budynku dawnego szpitala miał jeszcze nadzieję, że ktokolwiek pokusi się o wynajęcie lokalu?

Zdjęcie zrobiłem 1 grudnia 2008 r. telefonem, stąd nienajlepsza jakość, ale chciałem utrwalić napis. Półtora miesiąca później było tak samo, tylko śnieg trochę przysypał ruiny. Szkoda tego budynku, choć wiążą się z nim niezbyt dobre wspomnienia. Ale to chyba już zabytek. N’est ce pas?

A tak wyglądał szpital i obecna ulica Mickiewicza w okresie międzywojennym.

Zabytek architektury handlowej PRL-u

Bez komentarza.

Wojska Polskiego 1 i 3

W latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku mieszkałem naprzeciwko domów z obecnymi numerami 1 i 3. W miejscu trójki był wtedy niewielki parterowy budynek, w którym mieścił się zakład wulkanizacyjny. Wiecznie się z niego dymiło, tak jakby palili tam zużyte opony, a na całą okolicę roznosiła się sadza.

Na dobrą sprawę tu właśnie kończyło się miasto. Za widocznym na zdjęciu przystankiem autobusowym wzdłuż rzeki w kierunku jeziora rozciągał się rzadko uczęszczany skwerek. Za mostem zaś nie było już nic aż do samotnego wtedy budynku Caritasu.

A oto widokówka z lat siedemdziesiątych. Zdjęcie zrobione z drugiego brzegu rzeki. Na pierwszym planie drewniane umocnienia brzegu rzeki, na drugim – wspomniany skwerek. Po prawej widać szczyt kamienicy z obecnym adresem Wojska Polskiego 1. Mieszkałem w nowym bloku wzdłuż ul. Wojska Polskiego (na zdjęciu nie zmieściło się jednak okno mojego mieszkania).
Tu, gdzie nowe bloki łączyły się pod kątem bliskim prostego, był bar „Zacisze” (na zdjęciu zasłonięty drzewami).