Spośród wszystkich widokówek przedstawiających wojenne zniszczenia największe wrażenie robi na mnie ta:
Ona najbardziej oddaje tragedię zwykłych ludzi, których dotknęła wojna.
Ta zaś, przedstawiająca zwalony dzwon, ma rangę wręcz symboliczną.
Gdyby wówczas organizowano konkursy World Press Photo, oba zdjęcia miałyby spore szanse na nagrody.
W połowie lutego Ełk został ostatecznie odbity z rąk Rosjan. Zniszczenia w mieście były ogromne.
Narożna kamienica przy obecnych ulicach Armii Krajowej i Wojska Polskiego.
Obecna ul. Wojska Polskiego, niedaleko od miejsca z poprzedniego zdjęcia w kierunku rzeki. W tle widać wieżę ówczesnego kościoła katolickiego, dzisiejszej katedry.
Obecna ul. Armii Krajowej. Budynek w centrum kadru to dzisiejsza siedziba PKO BP. Żelazny parkan z furtką po prawej stronie to ogrodzenie synagogi.
Zastanawiam się, gdzie to było i czy te budynki jeszcze istnieją?
Wracam do historii Ełku.
Rok 19 14. Wielka wojna, zwana później I wojną światową. W pierwszej fazie tej wojny Ełk był kilkakrotnie zdobywany przez Rosjan i odbijany przez Niemców.
Dziś dwie pocztówki z tamtych czasów.
Wkroczenie Kozaków do Ełku.
A tu wyzwolenie miasta przez oddziały niemieckie. Była słoneczna pogoda, na drzewach liście, domy w dobrym stanie, nie widać żadnej ruiny – więc to wciąż lato lub wczesna jesień 1914 roku. I nie było to wyzwolenie ostateczne.
Sielanka.
Taki napis widnieje na odwrocie widokówki. Mieszkańcy Ełku chyba nie używają tej nazwy, ja w każdym razie nie spotkałem się z nią. Po prostu jest to róg ulic Wojska Polskiego i Mickiewicza. Po prawej stronie widać fragment witryny księgarni, która istnieje tu do dziś. Pomieszczenia sklepowe jeszcze nie zagospodarowane, więc to zdjęcie musiało powstać chyba we wczesnych latach 70. minionego wieku. W miejscu kiosku z prasą wybudowano później plombę.
Dziś te szare bloki nie wydają się nam zbyt piękne. Mówimy na coś takiego blokowisko, ale wtedy były szczytem nowoczesności i luksusu.
Ciekawe, czy któraś z tych osób mogłaby siebie rozpoznać?
PS. Ostatnio rzadko piszę i zamieszczam zdjęcia z braku czasu. Zaczynam nową pracę, bardzo absorbującą i stresującą. Postaram sie o blogu nie zapominać, lecz o regularne wpisy będzie raczej trudno.
Oba budynki istnieją do dziś, choć remiza została gruntownie przebudowana i unowocześniona. Zachowuje jednak z grubsza dawny kształt architektoniczny.
Pomnik Michała Kajki został zbudowany w 1958 r. W latach 60. placyk przed pomnikiem był ulubionym miejscem spotkań mieszkańców Ełku. Pamiętam, że mój dziadek był jednym ze stałych rezydentów tego miejsca.
Ełk i inne fotografie 